16.3.10

Autorretrato

George Bernand Shaw dijo una vez “cuando leas una biografía ten presente que la verdad nunca es publicable, así que no os fiéis mucho de las palabras que leeréis a continuación.

Mi nombre es PatoSá y soy una escritora en potencia. También me dedico a la fotografía casera de vez en cuando y suelo sumergirme a bucear en cantidad de libros que mucha gente considera demasiado grandes.

Con respecto a mi vida, es completamente normal, y como la de cualquier adolescente está llena de altibajos. Pero con un pequeño detalle que la diferencia del resto. Adoro la música desde pequeña, me refiero a estilos como metal, rock, heavy,… e ir a conciertos de gran calibre es una de mis aficiones preferidas. Con solo 18 años llevo ya nueve conciertos, y en tres de ellos había más de 30.000 personas.

Me considero una persona con grandes planes para el futuro, tanto inmediato como a largo plazo, pero me falta ese toque de acción que muchos otros tienen.

Me han pedido, que en esta biografía ponga un listado de los libros que he leído o que me gustaría leer. Pero eso haría que se alargase demasiado, pues tengo una lista de treinta y siete libros que quiero leer, por no hablar de la lista de los que ya he leído… así que solo citaré unos cuantos:

Adoro los libros de C. R. Zafón, me los he leído todos. Estoy terminando de leer el tercer libro de la trilogía Milenium, y he de decir que Lisbeth es un personaje alucinante. Quiero leerme los diez libros que ha escrito Anne Rice, el primero es “Entrevista con el vampiro”.También están en mi lista las trilogías de Libba Gray y Cornelia Funke, así como las sagas de J. R. Ward, Sue Limb o L. J. Smith. SARAI


Sarai obtivo o 2º premio da súa categoría no VCertame literario do IES de Sanxenxo

11.3.10

Por que escribo? ( 11)




Escribir é un verbo que significa comunicación.Toda a xente necesita comunicarse e expresar o que sente e pensa .Pero para expresarse hai moitas formas.Sen ningunha dúbida a miña forma de comunicar o que penso é a través da escritura; porque escribir non é so deslizar o bolígrafo por unha folla de papel. Dende a primeira carta que escribes querendo dicir o que non podes expresar con palabras ata unha historia que che mandan escribir na escola donde sintes que estás dentro doutro mundo, que cada segundo que pasa podes decidir que ocorre e que na túa cabeza hai lugares cos que sempre soñaches e nunca viviches.

Escribir para min é poder crear o meu propio mundo onde eu son dona de cada momento e que todo iso pódollo transmitir a calquera cunhas poucas palabras. Raquel.

Raquel acadou o 2º premio na categoría A no VCertame Literario do IES de Sanxenxo

Por que escribo? (10)


Escribo porque me gusta, e podo escribir o que penso só sabendo eu o que significa, porque non hai ninguén que mo impida. Podo pasarme a vida escribindo cousas sen sentido para uns, pero moi importantes para min. Porque escribir e ter imaxinación, que ás veces pode ser unha boa virtude, se non pasas os límites. Escribes sen saber o final, porque de cada palabra podes sacar unha frase, e de cada frase unha historia, sen darte conta de que cada vez que escribes o fas mellor, porque co tempo aprendes a correxir os teus erros e a melloralos.

Thalia 

10.3.10

Por que escribo? (9)

.


Escribir é unha experiencia xenial. Podes crear mundos de fantasía e meterte neles, sen que nada nin ninguén cho impida. Eu non adoito escribir, pero cando o fago acendo todos os meus sentidos e a miña atención.
Imaxinas un lugar sen regras, normas nin restricións? Pois alí estou eu sempre que me atopo anoxado ou sen saber que facer. Porque a escritura é parte do teu tempo libre, non unha obrigación. Por iso vos recomendo que escribades, pois é un método xenial de relaxarse e desconectar da realidade.

Rubén.

Rubén obtivo o primeiro premio da súa categoría na IV e V edición do Certame do noso centro.




Por que escribo? (8)




Un dos meus amores é a escritura. Preguntarédesvos o porqué, non?


Pois a verdade, e que eu escribo, porque ao escribir, plasmo todo o meu maxín nunha folla de papel. Ese papel, se o escrito está ben expresado, xa non será un papel do montón. Non, ese papel brilará polo seu contido. Un mundo, cos seus personaxes, coas vidas destes personaxes, e todo isto contido nunha simple folla de papel, curioso verdade?


Crea o teu propio mundo, e anímate a escribir!!


RICARDO.

Por que escribo? (7)

Mis razones para escribir.                                 

Existen muchas razones, pero las mías son las siguientes: escribo porque me gusta, escribo porque me encanta leer por lo tanto tengo que escribir (es una ley de la naturaleza), escribo para leer lo que me gusta, escribo porque lo necesito, escribo porque… en fin… hay demasiadas razones para nombrarlas todas.

Por ahora han dado buen resultado. He escrito cuentos, poemas de todo tipo, microrrelatos y hasta he empezado una novela. He participado en concursos de toda clase, y lo paso bien escribiendo, y aún más cuando al escribir le sacas algunas ventajas.

Muchos me han dicho que lo mío no es justo, que ellos se esfuerzan al máximo y no consiguen nada y que yo, solo con mirar un poco mal al papel… se me escribe la historia sola. Esto, claro está, no es ninguna excusa. Yo he aprendido a hacerlo, y ellos también pueden conseguirlo practicando un poco y buscando unos buenos motivos para escribir.

Adrián

 
Adrián acaba de gañar o segundo premio de microrrelatos da SEDLL 



9.3.10

Por que escribes? (6)


Por que escribo?


Pois, aínda que o pense moito, non atopo resposta a esta, en principio, fácil pregunta.



Quizais escribo porque, como ben dixo Xabier Docampo, é unha forma de atoparme a min mesma e cos meus sentimentos. Ó mellor, é porque creo historias que non teñen moitas posibilidades de se facer realidade, ou porque o que penso e imaxino merece ser plasmado nun papel ou nun ordenador.

Ou, simplemente, escribo porque me gusta escribir.
A min, écheme o mesmo.
O único que sei é que escribo.E punto. HENAR




Por que escribes? (5)


POR QUE ESCRIBO?
Gústame ver como se moven as letras, como nacen das entrañas da miña estilográfica e como morren enterradas nunha capa de xeada e neve chamada típex. As miñas letras son como ceboliñas, redondas e con moitas capas, dulceamargas e para todos os públicos. Debúxoas cun boli Bic mordido e sen a tapiña de atrás, asasínoos e mutilo diariamente, a saber a cantos perderon a vida en época de exames, ás miñas mans e ás mans de estudantes nerviosos, sen escrúpulos.
Escribo en papel que ule a mandarina e nube, sempre con raias feitas con acibeche; en resumo escribo, para contar, con persoas que importan e coas que queren importar, para facerme, xa que como di Jose Luis Sampedro 'facerse é vivirse e non só estar vivo nin, menos aínda vexetar. Pero aínda importa máis outra pregunta: Para quen vivir? pois nin se fai un só nin se vive a soas ''
Sara

7.3.10

Por que escribes? (4)

Escribir.
Escribir é un sentimento máis, unha forma de expresarse, unha forma de encontrarse cun mesmo, unha forma de coñecerse. Cando me preguntan por que escribo, non encontro respostas para contestar. Realmente é coma se che preguntasen: por que sentes? Hai alguén capaz de responder a iso? Sentimos para manternos vivos. Escribimos para non morrer en vida.

O sentimento de escribir é un sentimento total, que abrangue dende o amor ata a infidelidade, pasando pola traizón e a dor; dende a alegría ata a pena, dende a liberdade ata a angustia, dende os sonos ata os pesadelos... O escribir é o todo, todo se fai posible escribindo.

Todos probamos algunha vez ese sentimento. Algúns encontrárono na súa totalidade e decidiron vivir del, outros conformáronse con exploralo superficialmente e abandonalo sen saber todo o que deixaban atrás; e outros moitos aínda están a aprender a camiñar con el, como eu.
Anímote
a que ti tamén te unhas a nós! O único que che podo prometer é un mundo sen límites, cheo de todo.

Sara.

Sara obtivo o 2º premio da súa categoría no V Certame do IES de SANXENXO



Por que escribo? (3)

Escribo, porque me gusta escribir.
Escribo porque as aburridas horas de inverno e as tardes chuviosas se pasan máis rápido escribindo. Escribo porque xa me cansei de facer outras cousas e porque a vida é menos monótona, máis amena e máis divertida cando se escribe.



Escribo sabendo que non servirá para cambiar o meu físico, nin os meus labios, nin os meus ollos, nin os meus pés ... Tampouco o meu futuro, seguramente non serei escritora nin nada que se lle pareza.



Pero escribo, a pesar de todo, porque sei que escribir pode cambiar o meu estado de ánimo, pode debuxar un sorriso e mesmo unha gargallada nun rostro sombrío, pode cambiar a miña mentalidade e tornala en positiva. Raquel

Por que escribes? (2)

A min axúdanme a escribir as experiencias vividas, os sentimentos, pero sobre todo os libros que lin e que me fixeron crecer con cada páxina que pasaba. As frases dalgúns quedaron na miña mente coma uns proverbios para a miña vida. Tamén estes títeres dos escritores, chamados personaxes, axudáronme a coñecer novas maneiras de pensar e de sentir, fixeron que adquirira novos puntos de vista e a modificar a miña opinión, xa que comprendo os seus procedementos e actitudes.
Escribir é plasmarte, a ti e ao que te rodea. Cada palabra, cada oración é parte de ti e da túa personalidade. Por iso hai tantas maneiras de escribir; as mesmas que de ler e entender ás persoas e situacións.
Escribir é o conxunto de todo o vivido, incorporar involuntariamente ás palabras as experiencias, o camiño recorrido. Aqueles sorrisos, aquelas bágoas. O medo á felicidade. A dor, a inquedanza. Os soños, a realidade. O pasado, o futuro. Pegadas que quedan e que nos indentifican.    MIRIAM

Por que escribes

EU ESCRIBO


Cando vai frío.
Cando xogo a ser quen non son, abro os ollos máis que nunca
e pinto as súas ventás dun negro brunido
no que a tinta da miña pluma travesa
salpica as caras
dos xordos, mudos,
paralíticos e cegos que me sorrín, só como súplica para que lles deixe camiñar sobre a miña descolorida letra,



para poder escoitar o rasgueo da tinta do meu instrumento sobre o papel,
para berrarse uns a outros e namorarse cos seus xa prudentes ollos dos do outro. Golpean na firme caixa de madeira na que os arroupo, sacódense, peléxanse por abandonar esa escura sala de espera na que xogan a adiviñar en que ollos vestirse ou que bicos deben dar.



Patean as xitanas, morren os dragóns e soñan os pequenos príncipes,
e así todos os días, así día tras día,
cos ollos bautizados e os labios caídos, cansos de durmir cun non é para sempre escrito na almofada e emborrachados de imaxinar o que imaxino.


Por iso, por iso escribo,
porque aínda me doen os seus xeonllos fincados na áspera madeira
e porque quero escribilos, porque aínda quedan moitas persoas que inventar.
                                                                                                                                          Ana

Ana  acaba de gañar o 1º premio de microrrelatos da SEDLL